نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هئیت علمی دنشگاه بیرجند
2 دانشگاه بیرجند
3 دانشجوی مهندسی آب دانشگاه بیرجند
چکیده
تنش شوری یکیاز مشکلات عمده تولید محصولات کشاوزی در مناطق خشک و نیمهخشک است. این پژوهش با هدف بررسی اثر سطوح مختلف شوری و فرمهای کوددهی نیتروژن بر رشد و عملکرد زعفران در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند طی سالهای 1387-1385 به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. شوری آب آبیاری با هدایت الکتریکی 5/1(شاهد)، 5/3، 5/5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر به عنوان عامل اصلی و فرمهای مختلف نیتروژن (جامد، جامد– محلول و محلول) به عنوان عامل فرعی اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری روی همه پارامترها اثر معنیداری داشت؛ حتی در سال استفاده از فرمهای مختلف نیتروژن اثر معنیداری داشت. درشرایط شوری بالا، استفاده از فرم جامد نیتروژن بالاترین عملکرد اقتصادی g/m218/0 در سال 1385، g/m2 48/0 در سال 1386 و 29/0 g/m2را در سال 1387 نشان داد. بطور کلی، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در مناطق خشک میتوان از آب شور تا 5/5 دسی زیمنس بر متر برای زعفران استفاده نمود. همچنین با استفاده از محلولپاشی نیتروژن در سطوح پایین شوری و استفاده از فرم جامد نیتروژن در شرایط شوری بالا امکان افزایش عملکرد برای زعفران وجود دارد.
واژه های کلیدی : ازت، بیرجند، زعفران، عملکرد اقتصادی ، غلظت شوری ، کود دهی.
کلیدواژهها