فاطمه یعقوبی؛ مجید جامی الاحمدی؛ محمدرضا بخشی
چکیده
زعفران (Crocus sativus L.) به عنوان با ارزشترین محصول کشاورزی جهان بخش عمدهای از صادرات غیر نفتی ایران را به خود اختصاص داده است. با توجه به اهمیت کیفیت محصولات صادراتی و به منظور ارزیابی روابط بین درصد نیتروژن موجود در کلاله زعفران و برخی عوامل مؤثر بر آن، مطالعهای در شهرستان قائنات واقع در استان خراسان جنوبی انجام شد که در آن 48 مزرعه ...
بیشتر
زعفران (Crocus sativus L.) به عنوان با ارزشترین محصول کشاورزی جهان بخش عمدهای از صادرات غیر نفتی ایران را به خود اختصاص داده است. با توجه به اهمیت کیفیت محصولات صادراتی و به منظور ارزیابی روابط بین درصد نیتروژن موجود در کلاله زعفران و برخی عوامل مؤثر بر آن، مطالعهای در شهرستان قائنات واقع در استان خراسان جنوبی انجام شد که در آن 48 مزرعه زعفران در سال زراعی 91-1390 مورد بررسی قرار گرفت. عملکرد گل، نوع و میزان کود مصرفی از طریق پرسشنامه و درصد عناصر کلاله زعفران و ویژگیهای خاک از طریق نمونههای گیاهی و خاکی جمعآوری شده از مزارع سه بخش مرکزی، نیمبلوک و سده به دست آمد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد نیتروژن کلاله زعفران به ترتیب با میانگینهای 92/2 و 65/2 درصد در سنین سه و پنج سال بهدست آمد. درصد نیتروژن کلاله زعفران بین مقادیر مختلف کود دامی و نیتروژنه مصرفی اختلاف معنیداری نشان نداد. توابع برازش داده شده بین درصد نیتروژن موجود در کلاله زعفران با درصد ماده آلی خاک در تمامی سنین مورد بررسی و با درصد پتاسیم کلاله زعفران فقط برای سنین دو و سه سال بیانگر ارتباط خطی مثبت و معنیدار بین آنها بود، در حالی که برازش رگرسیونی بین درصد نیتروژن کلاله زعفران با عملکرد گل و همچنین شوری خاک رابطه منفی را نشان داد. همچنین درصد نیتروژن کلاله زعفران با درصد فسفر آن در سنین دو و سه سال رابطه منفی و برای سنین پنج و هفت سال رابطه مثبت و معنیدار را نشان داد. هرچند که میزان نیتروژن زعفران قائنات (با میانگین 79/2 درصد)در محدوده تعیین شده توسط سازمان بینالمللی استاندارد قرار داشت اما با توجه به روابط معنیدار بین درصد نیتروژن کلاله با ماده آلی و شوری خاک باید، همچنان مدیریت حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاه امری ضروری و مورد توجه در این سیستمهای زراعی باشد.
فاطمه یعقوبی؛ مجید جامی الاحمدی؛ محمدرضا بخشی؛ محمد حسن سیاری
چکیده
بهبود کارایی استفاده از منابع در بوم نظام های زراعی، ضمن کاهش خطرات زیست محیطی، افزایش تولیدات کشاورزی را در پی دارد. به منظور بررسی شاخص های موازنه و کارایی نیتروژن در زراعت گندم و زعفران، تحقیقی در شهرستان قائنات واقع در استان خراسان جنوبی انجام شد که در آن 50 مزرعه گندم و 48 مزرعه زعفران در طی سال زراعی 91-1390 مورد بررسی قرار گرفتند. ...
بیشتر
بهبود کارایی استفاده از منابع در بوم نظام های زراعی، ضمن کاهش خطرات زیست محیطی، افزایش تولیدات کشاورزی را در پی دارد. به منظور بررسی شاخص های موازنه و کارایی نیتروژن در زراعت گندم و زعفران، تحقیقی در شهرستان قائنات واقع در استان خراسان جنوبی انجام شد که در آن 50 مزرعه گندم و 48 مزرعه زعفران در طی سال زراعی 91-1390 مورد بررسی قرار گرفتند. محاسبه این شاخص ها با استفاده از دستورالعمل سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) صورت گرفت. بدین منظور، اطلاعات لازم از قبیل میزان بذر و بنه، کود مصرفی، میزان تولید و سطح زیر کشت گندم و زعفران، از طریق پرسشنامه و ضرایب مورد نیاز از منابع مختلف جمع آوری شد. نتایج نشان داد که شاخص های موازنه و کارایی نیتروژن در هر دو محصول بین بخش های مختلف منطقه مورد بررسی تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین کارایی نیتروژن در محصول گندم در بخش نیمبلوک (63/88 درصد) و برای محصول زعفران در بخش سده (03/18 درصد) به دست آمد. هم چنین بین دو محصول از نظر شاخص های موازنه و کارایی نیتروژن اختلاف معنیدار مشاهده شد، به صورتی که گندم کارایی نیتروژن بالاتری نسبت به زعفران نشان داد و منشأ این اختلاف، تفاوت در میزان کود دامی مصرفی در دو محصول بود. بین سنین مختلف مزارع زعفران از نظر موازنه و کارایی نیتروژن اختلاف معنی داری وجود نداشت. هم چنین نتایج نشان داد که بین شاخص های موازنه و کارایی نیتروژن همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد.